آنچه كه امروز بر غزه مي‌گذرد درد جانكاهي است كه بر جامعه بشري مي‌رود. فرو ريختن چند هزار تن بمب بر سر مردم مظلوم و بي‌گناه ظرف سي و چند روز گذشته اوج ددمنشي و گرگ صفتي رژيم سفاك صهيونيستي است. رژيمي كه پس از بيرون راندن فلسطينيان از خانه و سرزمينشان براي حفظ موجوديت ننگين خود اين چنين بي‌رحمانه عمل مي‌كند و از هيچ جنايتي رويگردان نيست. در چنين وضعيتي چه بايد كرد؟ و تكليف جهان و جامعه بشري كه نظاره‌گر درنده خويي اين رژيم غاصب هستند كدام است؟ آيا جز اين است كه جامعه جهاني اعم از ملت‌ها و دولت‌ها با يك امتحان بزرگ الهي مواجه مي‌باشند؟

مديران عالي، ارشد و جزء هر يك جايگاه و نقشي مهم در اداره كشور دارند. تعيين چشم‌انداز، ماموريت، اهداف كلان و راهبرد‌هاي تحقق اهداف بر عهده مديران عالي و ارشد نظام، سازمان‌ها، دستگاه‌ها و نهادهاي مختلف مي‌باشد و مديران جزء نقش اجرايي را عهده‌دار هستند. مديران در كشف و بهره جستن از ظرفيت‌ها و منابع و ذخاير مشهود و نامشهود نقشي بي‌بديل دارند. به‌طوري‌كه هر سازماني اگر در تحقق اهداف آن با مشكل مواجه است و از ظرفيت‌هاي آن به صورت حداكثري استفاده نمي‌شود، بدون ترديد از ضعف مديريت رنج مي‌برد.

در سال‌هاي پاياني دبيرستان با او آشنا شدم. با اخوان ايشان كه آنها هم «منتظر قائم» بودند، در دبيرستان جامعه تعليمات اسلامي يزد هم‌دبيرستاني بودم. او كه با محافل ديني در قبل از پيروزي انقلاب اسلامي مرتبط بود، مرا نيز همراه خود كرد. هميشه در جاهاي مختلف بويژه بعد از نماز ظهر مسجد جامع يزد كه همديگر را مي‌ديديم كتاب يا جزوه‌اي كه در جلوي فرمان دوچرخه‌اش با كش بسته بود به من مي‌داد و از هم خداحافظي مي‌كرديم تا هفته بعد، اين كتاب و جزوه‌ها كه در سال‌هاي دهه 50 بين ايشان و ديگران از جمله من رد و بدل مي‌شد. خواندنش ممنوع بود و جرم تلقي مي‌شد. او از اين طريق جوانان مبارز شهر را از جنايات رژيم شاه و وابستگي آن به آمريكا آگاه مي‌ساخت. چهره‌اي محبوب داشت و خستگي‌ناپذير بود. به واقع كلمه «منتظر قائم» بود.

با فرا رسيدن دهه فجر انقلاب اسلامي، فرصتي است تا دستاوردهاي اين انقلاب بزرگ مورد ارزيابي قرار گيرد. انقلابي كه بدون اغراق مي‌توان بزرگ‌ترين پديده قرن از آن ياد كرد.

پس از شهادت امام حسن عسكري (ع) امامت امام عصر (عج) آغاز مي‌گردد و تا زماني كه شرايط حضور فراهم نگردد، امام ظهور نخواهد كرد. از زمان غيبت حضرت تاكنون روايات متعدد و مباحث مختلفي در خصوص شرايط و علائم ظهور بيان شده است. اما با نگاه تحليلي و نگرش سياسي به اين موضوع كمتر پرداخته شده است.